Salam,
Hari ni saya nak berkongsi satu kisah mengenai kehebatan seorang wanita dalam Islam bernama Nasibah. Kisah ni saya baca dalam buku Sirah Nabawiyah karangan Mustafa Sibaie. Saya amat terkesan dengan kisah Nasibah ni.
Seperti yang kita tahu, semasa ghazwah Uhud, tentera berpanah telah diperintah oleh Nabi untuk menjaga di sebuah bukit untuk mengelakkan tentera Islam daripada di serang daripada belakang. Namun, ramai daripada mereka ingkar. Akibatnya, tentera musyrikin yang diketuai Khalid al Walid telah menyerang hendap tentera Islam dari belakang. Maka, berlakulah keadaan kucar kacir dan tentera musyrikin telah menyerang Nabi untuk membunuh baginda.
Ketika itu, ramai para sahabat syahid kerana menjadi perisai Nabi. Antara yang mempertahankan Nabi ketika itu ialah Nasibah. Sebenarnya, tugas Nasibah ialah untuk memberi minum kepada tentera yang cedera. Namun, melihatkan keadaan yang genting, beliau telah meninggalkan tugasnya untuk bertempur menggunakan pedang dan panah demi mempertahankan Nabi. Bersama2 Nasibah juga ialah suami dan 2 orang anaknya.
Nabi mendoakan mereka: "Semoga Allah memberkati kamu sekeluarga"
Lantas Nasibah berkata: "Doakan kepada Allah supaya kami menemanimu di syurga"
Lantas Nabi berdoa: "Ya Allah, jadikan mereka teman-temanku di syurga" (*baca sambil bayangkan keadaan perang yang genting)
Nasibah kemudian berkata: "Aku tidak mempedulikan lagi bencana yang menimpaku dalam urusan dunia"
Nasibah terus bertempur sehinggalah sebatang anak panah hinggap di tengkuknya, lalu syahid. Pada hari tersebut, Nasibah mendapat 12 luka, sama ada akibat tikaman tombak mahupun tetakan pedang.
Nabi bersabda mengenai Nasibah: "Aku tidak menoleh ke kanan dan ke kiri pada hari ghazwah uhud, melainkan aku melihatnya berperang dihadapanku".
